Kod Vuka

Kao prostorna odrednica u beogradskom slengu, Kod Vuka se odnosi na deo opštine Zvezdara poznatiji kao Vukov Spomenik.  Kao što retki mogu pretpostaviti ime je potpuno neočekivano dobio po spomeniku podignutom reformatoru srpskog jezika Vuku Stefanoviću Karadžiću.  Kad Vam neko iz Beograda kaže da je nešto kod Vuka misli zapravo na ceo kvart oko parka Vukov Spomenik,  okolnih fakulteta (ima ih 3), beogradskog državnog zavoda za štancovanje diploma (poznatijeg kao Viša Poslovna škola)  i prvog studentskog doma na Balkanu Kralj Aleksandar I (za vreme S(F)RJ poznatiji  kao Lola).  Osim ovih nadzemnih, kod Vuka  se prostire i ispod zemlje zahvaljujući jednoj, od čitave dve stanice metroa koje se nalaze pod zemljom.  Splet hodnika ispod zemlje krije i tržni centar “Metro” koji u protekloj deceniji preuzeo ulogu najvećeg neformalnog  javnog  toaleta u Beogradu. Lokali u njemu su  mahom  Internet Igraonice i klubovi.    

Toponim je i dobar primer brutalno ciničnog humora Beograđana. Naime, đaci koji u Srbiji završe osnovnu školu sa najvišim prosekom ocene i imaju još neko akademsko takmičenje pride, postaju nosioci Vukove diplome. Njih u žargonu nazivaju Vukovcima a trebalo bi da slove za najuspešnije među budućim naraštajima. Decenijama unazad, pak, na ogradi parka kod Vuka, koja gleda na Bulevar Kralja Aleksandra, od ranih jutarnjih časova se skupljaju nadničari – argati, odnosno fizikalci  uglavnom sa oboda prestonice i pasivnijih krajeva zemlje. Oni bi čekali da ih oni novčano sposobni,  koji se bave građevinskim radovima, pokupe i povezu na lokaciju ne bi li zaradili uglavnom mršavu dnevnicu. Tokom turobnih 90ih bilo ih je mnoštvo – Beograđani su smislenio (i nagoveštavajući budući odnos prema obrazovanima)  i njih nazivali Vukovcima.
 
Osim ove pomalo sumorne konotacije, kraj kod Vuka je prilično fin –posebno otkako je Bulevar preuređen.